Life Boat

برای کشتی مهم است که تعداد الزامی قایق نجات در کشتی داشته باشد که به راحتی قابل دسترسی و استفاده در مواقع اضطراری باشد. قایق های نجات بزرگتر و در ساخت و ساز قوی تر هستند. آن ها برای تخلیه مسافران و خدمه در تصادفات کشتی استفاده می شوند

lifeboat به چه معناست؟

از آنجایی که قایق های نجات مهم هستند، اکثر خدمه و مسافران کشتی ترجیح می دهند که بدون استفاده بمانند. با این حال، آن ها آخرین راه حل ضروری برای کسانی هستند که در کشتی هستند و در طول سال ها بسیاری از ارائه آنها سپاسگزار بوده اند. قایق های نجات همیشه بخشی جدایی ناپذیر از رویه های ایمنی دریایی بوده اند. برای کشتی مهم است که تعداد الزامی قایق نجات در کشتی داشته باشد که به راحتی قابل دسترسی و استفاده در مواقع اضطراری باشد.  قایق های نجات بزرگتر و در ساخت و ساز قوی تر هستند.

آن ها برای تخلیه مسافران و خدمه در تصادفات کشتی استفاده می شوند. آن ها می توانند مسافران بیشتری را حمل کنند و سطوح بالاتری از وضعیت های دریایی و شرایط آب و هوایی را تحمل کنند. علاوه بر این، آذوقه و سایر جیره‌های غذایی برای رزق و روزی افراد در کشتی برای مدت طولانی دارند. به عبارت دیگر، قایق‌های نجات، کشتی‌های بقای پیشرفته برای نجات یا تخلیه و بقا یا گذران زندگی طولانی‌مدت در دریا هستند. از سوی دیگر، هر قایق نجات باید حداقل شرایط نجات فوری یا سریع مسافران را بدون توجه به دوره معاش بعدی داشته باشد. بنابراین، یک قایق نجات می تواند به راحتی به عنوان یک قایق نجات واجد شرایط شود. با این حال، هر rescue boat  را نمی‌توان به عنوان قایق نجات طبقه‌بندی کرد مگر اینکه الزامات و توضیحات خاصی را مطابق زیر برآورده کند.

انواع قایق نجات

طبق مقررات SOLAS، هر شناور باید دارای قایق های نجات کافی باشد تا ۳۷.۵ درصد از خدمه و مسافران هر دو طرف را در خود جای دهد. در حالی که قایق های غریق بادی یا صلب باید ۲۵ درصد در هر طرف کشتی را در خود جای دهند. قایق های نجات بسته به کاربرد، حوزه کاربرد و کارایی آن ها سه نوع هستند:

• قایق های نجات باز (Open Lifeboats)

همانطور که از نام آن پیداست، این قایق های نجات باز هستند و سقفی ندارند. آنها عمدتاً به صورت دستی توسط پاروها حرکت می کنند. گاهی اوقات ممکن است از موتور جرقه زنی تراکمی نیز برای هدایت قایق نجات استفاده شود. با این حال، به دلیل هنجارهای ایمنی سخت در حال حاضر، قایق های نجات باز تخفیف داده شده اند. آن ها به ندرت در کشتی های قدیمی دیده می شوند.

• قایق های نجات بسته (Closed Lifeboats)

قایق های نجات بسته با سقفی محصور شده اند که افراد داخل آن را از باران، جریان های آب دریا و بادهای شدید محافظت می کند. اگر این قایق ها سرنگون شوند، به تنهایی عمودی می مانند. اینها بیشتر به قایق های نجات کاملا محصور و قایق های نجات نیمه محصور طبقه بندی می شوند.

• قایق های نجات سقوط آزاد (Free Fall Lifeboats)

قایق های نجات سقوط آزاد ذخیره شده و از یک لغزنده شیب دار رو به پایین برای حداکثر فاصله پرتاب می شوند. آن‌ها سنگین‌تر و قوی‌تر هستند تا هنگامی که مستقیماً هنگام رها شدن از کشتی سقوط می‌کنند، تأثیر خود را با آب حفظ کنند.

ه غیر از این سه نوع متداول، دو نوع قایق نجات پیشرفته دیگر نیز وجود دارد که عبارتند از: قایق های نجات ضد حریق و قایق های نجات Hyperbaric.

• قایق های نجات نسوز

این قایق ها در هنگام نشت نفت استفاده می شوند و برای مقاومت در برابر مواد شعله ور به شدت عایق هستند. ماهیت معیشتی بالا به آن اجازه می دهد تا ۸ دقیقه پس از عبور از آب، قایق را در برابر گرما و شعله های آتش بپوشاند.

• قایق های نجات Hyperbaric

این قایق ها از یک محفظه غواصی قابل آب بندی با دریچه هایی به اندازه کافی بزرگ تشکیل شده اند که افراد بتوانند بدون فشار زدایی وارد و خارج شوند. مخزن تحت فشار منبع گاز تنفسی فشرده را برای افزایش فشار هوای داخلی فراهم می کند.

الزامات SOLAS برای قایق های نجات

با توجه به کدهای LSA و SOLAS، مجموعه ای از الزامات وجود دارد که ایمنی یک قایق نجات را تضمین می کند. این الزامات عبارتند از:

• از نظر ساخت، قایق‌های نجات، بدنه‌های سفت و سخت غیرقابل باد هستند که از مواد تایید شده‌ای تشکیل شده‌اند که مقاوم در برابر آتش بوده، غیرقابل احتراق، سازگار با محیط‌ زیست هستند و از نظر طراحی می‌توانند در شرایط دریا و بارهای پرتاب تا حد زیادی از نظر طراحی دوام بیاورند.
• طبق مقررات SOLAS، برای کشتی های باری، بسته به نوع و اندازه کشتی، تعداد و اندازه قایق های نجات باید به گونه ای باشد که بتوانند تعداد کل خدمه را در کشتی حمل کنند. برای کشتی‌های مسافربری، که در آن تعارف بیشتری وجود دارد، تهیه قایق نجات برای همه امکان‌پذیر نیست. با این حال، تعداد و اندازه قایق های نجات بهینه شده است. در این موارد، life-raft یا سایر اشکال survival crafts  بر این اساس به کار گرفته می‌شوند تا در مواقع اضطراری به مکمل‌ ها رسیدگی کنند.
• با این حال، مقررات SOLAS ایجاب می‌کند که برای کشتی‌های مسافربری که در سفرهای بین‌المللی یا بین قاره‌ای شرکت می‌کنند، باید تعداد کافی قایق نجات در هر طرف کشتی وجود داشته باشد به طوری که حداقل ۵۰٪ از ظرفیت کل کشتی را تامین کند. برای کشتی‌هایی که در سفرهای کوتاه بین‌المللی شرکت می‌کنند، باید حداقل ۳۰ درصد از کل مکمل را تامین کنند.
• قایق‌های نجات یا سایر کشتی‌های بقا، بقیه مراقبت‌ های مشترک را در صورت لزوم انجام می ‌دهند. با این حال، برای کشتی ‌های مسافربری کمتر از ۵۰۰ GT، که معمولاً کشتی ‌های کوچک تا متوسط هستند که در دریاها تردد نمی ‌کنند، بسته به تعداد مسافران، نیازی به قایق‌ های نجات و یک یا چند قایق نجات یا کشتی ‌های کوچک نیست.
• قایق های نجات امروزی از فایبرگلاس، آلومینیوم، پی وی سی، هیپالون یا سایر کامپوزیت های پلاستیکی با کیفیت بالا تشکیل شده اند. اندازه قایق های نجات از حدود ۷ متر (طبق استانداردهای SOLAS) تا بیش از ۲۰ متر در برخی موارد متفاوت است. با این حال، طبق دستورالعمل، آن ها فقط باید تا ۱۵۰ مسافر را حمل کنند.
• طبق دستورالعمل‌ ها، قایق ‌های نجات باید به اندازه ‌ای طراحی شوند که زندگی در دریا را حداقل برای مدتی حفظ کنند. به غیر از مقرراتی که برای افراد ذکر شده در بالا وجود دارد، آن ها دارای یک سیستم محرکه اختصاصی و لنگرگاه، پمپاژ و زهکشی، تهویه، وسایل حفاظت در برابر آتش، سیستم های ناوبری اولیه و غیره هستند.
• با بارگیری کامل قایق، زمان بالا بردن قایق برای راه اندازی دستگاه پرتابش نباید کمتر از ۰.۳ متر بر ثانیه باشد.
• قایق های نجات باید با رنگ نارنجی روشن مورد تایید بین المللی رنگ آمیزی شوند و علامت تماس کشتی روی آن چاپ شود.
• ایستگاه قایق نجات، که در آن پوسترهای آگاهی ایمنی و مراحل پرتاب نصب می شود، باید برای همه خدمه در همه زمان ها و تحت هر شرایطی به راحتی قابل دسترسی باشد.
• برای اطمینان از اینکه اعضای خدمه کشتی قادر به پرتاب قایق در حداقل زمان در مواقع اضطراری هستند، باید تمرینات منظمی انجام شود.
• جدای از این الزامات، قایق های نجات باید تجهیزات ایمنی و بقای لازم را نیز در داخل کشتی داشته باشند.